Urineblaasstenen worden regelmatig gediagnosticeerd bij honden en katten. In veel gevallen is operatief verwijderen de beste optie, de klachten verminderen vrijwel direct. De gouden standaard voor het chirurgisch verwijderen van urineblaasstenen is met behulp van endoscopie (minimaal invasieve chirurgie).

Urineblaasstenen worden regelmatig gediagnosticeerd bij honden en katten. Soms kunnen ze spontaan uitgeplast worden. Zijn ze daar te groot voor en kunnen ze niet via een dieetvoeding en/of medicatie oplossen, dan moeten ze operatief verwijderd worden. Bij het vrouwelijk dier kan dit meestal met behulp van een endoscoop en een paktang of vangkorfje of met behulp van een Holmium YAG laser lithotripsie via de urethra (plasbuis) rechtstreeks uit de urineblaas. Indien de stenen te groot zijn of het betreft een mannelijk dier dan is een kijkoperatie via de buikwand naar de urineblaas een uitstekende oplossing. Dit wordt een PCCL (PerCutane CystoLithotomie) procedure genoemd.

Urineblaasstenen verwijderen met behulp van endoscopie is de gouden standaard. Wetenschappelijke literatuur laat zien dat bij traditionele chirurgie in 14 -20% van de gevallen niet alle urinestenen (röntgen gecontroleerd) worden verwijderd en aanleiding is tot herhaling van urinesteenvorming  in 25 – 60 % van de patiënten. Bij endoscopie is dit nog maar 3%. Bij endoscopie heeft de operateur een beter overzicht van de urineblaas en de plasbuis (urethra) dan bij open chirurgie.

PCCL (PerCutane CystoLithotomie) met flexibele endoscoop bij een Yorkshire Terriër

Verschillende soorten blaasstenen

Er bestaan verschillende soorten urineblaastenen; in grootte en in het materiaal waaruit ze bestaan. De meest voorkomende stenen zijn struviet en calciumoxalaat. Met behulp van röntgen zijn deze goed in beeld te brengen, mits ze groot genoeg zijn. Ook cysteïnestenen zijn op een röntgenfoto te zien (zie afbeelding). Echografie is veel gevoeliger om urineblaasstenen te diagnostiseren, ook uraatstenen of kleine steentjes kunnen hiermee in beeld gebracht worden.

Met de klok mee zijn hieronder afgebeeld: struvietstenen, cysteïnestenen, het microscoopbeeld van cysteïne kristallen en van amorfe uraatkristallen.

Röntgenfoto van een hond met een cysteïnesteen (bij de pijl).

Echografie: het witte echo-rijke gebied met de zwarte schaduw eronder wordt veroorzaakt door vele kleine urineblaassteentjes.

Laparoscopisch geassisteerde verwijdering van urineblaasstenen

Met behulp van een endoscoop wordt de urineblaas opgezocht en met hulphechtingen aan de buikwand vastgezet. De urineblaas wordt geopend en met behulp van de endoscoop en een paktang kunnen de stenen worden verwijderd. Indien de steentjes klein genoeg zijn, kunnen ze ook met behulp van een zuigbuis verwijderd worden. Nadat alle stenen zijn verwijderd worden de urineblaas en urethra gecontroleerd en gespoeld, zodat er geen stenen of gruis meer achterblijven. De urineblaaswand wordt zonodig gesloten, de buikwand gehecht en de huid gelijmd.

Het resultaat van een chirurgische behandeling is dat de urineblaasstenen direct verwijderd zijn en de klachten binnen enkele dagen verdwenen zullen zijn, dit in tegenstelling tot een behandeling met dieetvoeding of medicatie. Het grote voordeel van een laparoscopisch geassisteerde verwijdering is dat er slechts 1 of 2 snedes van 0.5 - 1 cm in de buikwand nodig zijn, die sneller genezen dan de grotere snedes bij een traditionele operatie. Bovendien ontstaat in de urineblaaswand minder littekenweefsel en dat geeft een kleinere kans op vervolgproblemen. Met een kijkoperatie is er dus een sneller herstel en minder napijn voor het dier.

Verwijderen van een urinewegsteen uit de plasbuis van een reu

Tags: